De muziek, opgenomen in Tilburg op 30 mei 1982, kunnen we wat mij betreft beschouwen als naïeve kunst. Het doet kinderlijk aan en er zit weinig diepte in. Het is… Blanco!
Er wordt vaak neerbuigend gesproken over naïeve kunst en over Blanco hoor ik jullie zeggen Dit is geen muziek. Dat kan ik ook! Of Wat een amateurs, dat kan ik beter!
Maar net als de muziek op de mysterieuze demotapes van Mc. Phantom en Birdy Cage is de tijdgeest, die van deze cassette afspat niet na te maken. Ze is uniek. Ik zie de massademonstraties tegen kernbewapening voor me. En daar geniet ik van!
Primitief
Rudimentair is hoe ik de expressie van de zanger zou typeren, maar de intentie is in your face! Drie nummers zijn er op band gezet: NATO, Streetwalker en Ambtenaar. De tekst van NATO is typerend voor de naïeve stijl:
Can we trust them
Let them decide over survival
Of all so many men
Can we give them
any nuclear weapons
This capitalistic men
Can we trust them
Let them decide over survival
Do you know if they’re telling the truth
To me and you. To me and you
They make decisions behind your backs
NATO, NATO, NATO
Stijlbreuk
Ambtenaar (op 7m35s) is een stijlbreuk. Blanco is overgestapt op Nederlandstalige teksten. De muziek wordt er niet strakker op, maar dat kan – geheel tegen de muziektraditie in – natuurlijk ook een bewuste keuze zijn. Wie zal het zeggen?
Het nummer begint met dreigende keyboard-klanken alvorens de hoofdpersoon in het nummer van het kastje naar de muur wordt gestuurd.
Probeert u het eens bij loket vijf
Oh nee. Daar zit dat treuzelwijf
Het controleapparaat loopt traag
Problemen die de democratie nu eenmaal kent
Maar als deze rolmops zijn eigen gang zou gaan,
bedreigt hij zijn bestuur en Staat
Dan wordt deze vierde macht één staatsgevaarlijk kracht
Ambtenaar
Bureaucratisch. Streep. Paraaf
Altijd onderzocht
Afgekeurd. Gehaat
Werkt tussen glazen voor ons landsbelang
Alleen het apparaat maakt ons wel wat bang
Wie zijn Blanco uit Tilburg?
Maar wie zijn de muzikanten uit Tilburg? Maken ze nog steeds muziek? Ik wil het erg graag weten.
De techniek van de gitarist(e) doet me wel wat denken aan Darby Slick, gitarist van Great Society (pre Jefferson Airplane) en componist van Somebody To Love. Ook Blanco zou zo maar ‘de eerste streken op het doek’ kunnen zijn van een wereldberoemde Brabander.
Wie zal het zeggen?
Heb jij thuis demo’s(1), die liggen te verstoffen en waar je niets meer mee doet? Of heb je zelf een demo gemaakt? Je kunt ze doneren of verkopen aan het demoarchief. Ik zal ervoor zorgen dat jouw demotapes goed worden bewaard en hun verdiende plekje krijgen in de muziekgeschiedenis.
Geef een antwoord