Het is 1971 als Frans Goossens, een twintiger uit Amsterdam, een baantje krijgt in de dan piepjonge Melkweg. Eind jaren ’70 is hij als muziekprogrammeur verantwoordelijk voor het concertaanbod, waaronder ook festivals voor nieuw talent, zoals Hollandse Nieuwe en Provinciepop. Frans is dan al gegrepen door de niet-westerse muziek, die hij vanaf de jaren ’80 een podium geeft in de Melkweg. Op het eigen Milkyway cassettelabel verschijnen vanaf 1982 liveopnames, gemaakt in de Melkweg.
Ik heb eerder een verhaal geschreven over Frans Goossens en de Melkweg: het poppodium, dat in 2020 vijftig jaar bestond. Dit blog is de derde van vijftien verhalen die Frans zélf geschreven heeft over de cassettereeks, die hij tien jaar lang verzorgde. Ik heb de tekst integraal overgenomen van de Melkweg-site.
Doe-het-zelf
Frans: “De jaren tachtig waren aan zet gekomen en dat was maar goed ook! Na de frivole ontdekkingsreizen in de jaren zeventig met het Spring Festival, de eerste Vrouwenfestivals en het Festival of Fools was het Tijdperk van de Verbeelding ten einde gekomen. De naïeve idealen van Flower Power en hippies maakten plaats voor de politiek bewuste kabouters. De ongedwongen en losbandige pret van funk, soul en disco werd vervangen door de ernst van punkers en krakers. No Future en doemdenken kwamen in de mode. En dat was wel even andere koek!
De doe-het-zelf tijd was aangebroken. Niks virtuoze gitaarpartijen, conceptalbums of ellenlange drumsolo’s, maar snelle heftige songs, opstandige taal en modieuze synthesizers en elektronica gingen de dienst uitmaken. Iedereen kon muziek maken was het devies – en iedereen wilde uiteraard op het podium van de Melkweg staan.
De cassettedemo’s stroomden in grote hoeveelheden bij mij binnen. Net als de opgewonden telefoontjes. Of wij het ook zo geweldig vonden en waarom dan wel niet en wanneer ze eindelijk konden komen spelen. En of wij het bandje maar wilden terugsturen, wat wij nooit deden. De bands die het aanhoren waard waren konden een optreden krijgen op een van de maandelijkse Groepenavonden, waar drie nieuwkomers zich presenteerden. Met na afloop een fatsoenlijke 4-sporen liveopname om mee naar huis te nemen.”
Hollandse Nieuwe
“Op deze eerste Hollandse Nieuwe productie staan de hoogtepunten uit de sets van elf groepen van eigen bodem bijeengesprokkeld. Nog altijd spat het enthousiasme van de opnames af. Uiteraard allemaal eigen nummers, vaak naar model van Amerikaanse en Engelse voorbeelden. De inspiratie moet toch ergens vandaan komen, nietwaar?
Zoals bij de eigenzinnige Amsterdamse Kunstacademieband Blue Murder met Velvet Underground referenties, het Nijmeegse Buster Smiles met een Neil Young-sound of de Bowie-pastiche van Jim Rensson & The Crew. Maar er is ook frisse ska in Specials-stijl van Zzipp of extatische zang à la The Cure bij de Haagse Spotlight Kids.
Een categorie apart is de Nederlandstalige groep De Steile Wand. Deze voorloper van De Raggende Manne wist het nummer ‘Kantoorklerk’ live op te vrolijken met een hilarisch toneelstukje inclusief aktetassen en designbrillen.”
“Zin in een tijdreisje? Doe dan je ogen dicht, je oren open en het volume harder. Je staat in de Oude Zaal van de Melkweg. Het is voorjaar 1983. Het zaallicht dooft. De eerste band struikelt het podium op. Je zult verrast worden!”
Luister hieronder naar de cassette die gemaakt is van de Hollandse Nieuwe avonden, of luister via YouTube, waar je makkelijker langs alle bands en nummers kunt bladeren.
De Milkyway Cassettes van de Melkweg zijn te beluisteren op het YouTube kanaal van Diggin’ Demos. De verzamelde feiten en foto’s van de 15-delige reeks? Die zijn te vinden op Discogs.
Marco van Dalfsen wou archeoloog worden, maar dat liep allemaal wat anders. Lees hier meer over de drijfveren van de schrijver van het verhaal over Frans Goossens en de Melkweg of volg Diggin’ Demos op Facebook.
Heb jij thuis cassettes, die liggen te verstoffen en waar je niets meer mee doet? Of heb je zelf een demo(1) gemaakt? Je kunt ze doneren of verkopen aan het demoarchief. Ik zal ervoor zorgen dat jouw cassettes goed worden bewaard en hun verdiende plekje krijgen in de muziekgeschiedenis.
Geef een reactie