Eind januari 2018 vond ik twee demotapes van The Place Of Haha in mijn demo-archief. Ik kon helemaal niets over deze band op het internet vinden, hoewel het hier toch écht over een oud bandje van Erik de Jong (Spinvis) gaat. Voor mij een heuse ontdekking van ‘vergeten muziek’, die door Erik de Jong bevestigd werd.
Ik was weinig meer te weten gekomen over de band, totdat ik deze zomer een mail kreeg van Annemarie van den Aardweg. Zij “plakte de hoesjes” van de demo’s en brengt mij in contact met Eriks muzikale partner Evert-Jan van den Brink. “Ja! Annemarie was een grote steun toen Erik en ik met demo’s bezig waren”, mailt Evert-Jan mij. “Een geinige actie trouwens van je, om ouwe liedjes – die hoogstwaarschijnlijk nooit beluisterd zijn – uit de mist van de tijd halen!”
Erik en Evert-Jan vormden dus samen het illustere The Place Of Haha, maar ik heb ontdekt dat ze een grotere geschiedenis delen.
Judy Nylon
Evert-Jan zat tussen 1979 en 1984 in Judy Nylon; een band die volgens de Muziekencyclopedie “songteksten behandelt als poëzie en daardoor afwijkt van het gangbare rockidioom.” Erik drumt. Volgens de Muziekencyclopedie als de échte drummer niet kan; volgens Evert-Jan (die het kan weten) gewoon “toen Jos Smulders vertrok”. Voor Judy Nylon was Erik trouwens drummer bij Hi Jinx; een rockgroep die ook Gert van Veen (Quazar) en René van Barneveld (Urban Dance Squad) in de geledingen had.
Vanaf 1989 vormen Erik en Evert-Jan dus The Place Of Haha, dat – om mij onbekende redenen – in 1994 opeens J.D. Traven genoemd wordt. The Place Of Haha maakt vier demo’s, waarvan ik er twee op m’n YouTube kanaal had staan. In de eerste mail van Evert-Jan vraagt hij mij vriendelijk deze demo’s offline te halen. Begrijpelijk; de geluidskwaliteit is inderdaad niet al te best. Maar gelukkig krijgt ik vervolgens maar liefst 19 digitale demo’s gemaild, die de twee tussen 1989 en 1998 gemaakt hebben en die ik jullie via Diggin’ Demos mag laten horen. Echt super!!!
The Place of Haha / Spinvis
Erik de Jong kennen we sinds 2001 als Spinvis. Evert-Jan schreef mee aan Kom Terug en Tienduizend Zwaluwen; twee topnummers van Spinvis, die hun oorsprong dus kennen in Engelstalige composities van The Place Of Haha en J.D. Traven. Luister maar eens naar Beautiful To Me (1990) en Harry’s Return (1994).
Welke nummers herkennen jullie nog meer tussen de 19 archeologische muziekjuweeltjes? Laat het me weten!
Demo’s van The Place Of Haha
Via deze link naar YouTube kun je makkelijk van het ene naar het andere nummer klikken.
Demo’s van J.D. Traven
Via deze link naar YouTube kun je makkelijk van het ene naar het andere nummer klikken.
Er is ook bewegend beeld van J.D. Traven; hieronder te zien met Fred Jenner op gitaar en Erik de Jong op accordeon!
Lucas Brigge
En Evert-Jan? Ik hoop hem nog eens te mogen interviewen over zijn muziek, de demo’s en de samenwerkingen met Erik, die ongetwijfeld een belangrijke voedingsbodem vormden voor Spinvis. En ik ben ook benieuwd naar het verhaal over Lucas Brigge: zijn laatste muzikale uitlaatklep, waarin hij onveranderd muziek als poëzie weet te brengen.
Heb jij thuis demo’s(1), die liggen te verstoffen en waar je niets meer mee doet? Of heb je zelf een demo gemaakt? Je kunt ze doneren of verkopen aan het demoarchief. Ik zal ervoor zorgen dat jouw demotapes goed worden bewaard en hun verdiende plekje krijgen in de muziekgeschiedenis.
Het nummer vanaf 19:16 (The Place Of Haha) lijkt heel erg op “Voor ik vergeet”.
Hoi Jasper. Bingo! Je bent de eerste die ‘m heeft ontdekt. Denk je er nog meer te vinden? Groet, Marco
Hoi Marco,
Het eerste nummer van J.D. Traven lijkt op een snelle versie van “tot ziens, Justine Keller”. Ik heb nog niet alles geluisterd, dus wellicht zijn er nog meer te vinden.
Hoi Jasper, Is dat niet “Tienduizend Zwaluwen”? Volgens mij wel! Marco