Dom Colmé

Ik schrijf verhalen over oude demotapes. Daarbij beschrijf ik de feitelijke muziekgeschiedenis en soms ga ik in op de emotionele kant van het verhaal. Over de ziel en zaligheid die in de opname is gestopt en de hoop dat de demo ‘aanslaat’. De droom. Maar wat ik nooit geschreven heb, is dat ik zélf ook eens heb gepoogd een muzikale droom te verwezenlijken.

Rewind. St. Jean des Monts, 1987

Zeventien jaar oud was ik, toen ik in de zomer van 1987 op vakantie ging naar St. Jean des Monts (Frankrijk). Een maand lang! Met m’n vrienden Robin en Justin. Onze ouders stonden aan de andere kant van de camping. Je kent het wel. Vrijheid, vrijheid en vrijheid. Geen cent te makken, maar wat een lol. Tijdens die weken ontmoetten wij Dominique Colmé en zijn vrienden.

Met onze matjes en Franse vrienden waanden we ons wekenlang king of the world. Wat een topvakantie! Ik kan me nog goed het handje drukken, tafelvoetbal, Jenlain bier (met kurk), roquefort en pernod herinneren. Maar vooral ook de Pink Floyd luistersessies, terwijl we bananenschillen probeerden te roken.

Dominique is ons daarna twee keer in Nederland komen bezoeken. In 1988, toen we nog thuis woonden, kwam hij langs in Elp en Orvelte. Daar was hij een aparte verschijning, want een fleurig geklede, extraverte muzikant – hij had wel wat van Prince – dat kenden ze niet in Drenthe.

Salomé

Enkele maanden later bezocht Dominique mij in Groningen; net toen ik op mezelf was gaan wonen. Op woonboot “Zink!”. Hij had twintig singeltjes van zijn band Salomé meegenomen met de vraag of ik die voor hem kon pluggen bij de Nederlandse platenmaatschappijen en radiozenders.

Daar had ik natuurlijk totaal geen camembert van gegeten, maar toch is het me gelukt om één brief te versturen. Naar Polydor. M’n brief en de single kwamen alleen op april 1989 wel met een afwijzingsbrief retour. “We moeten je helaas meedelen dat er op dit moment bij ons geen interesse bestaat om genoemd product uit te brengen”.

Tot zover mijn carrière in de muziekbusiness. En het is bijna niet meer voor te stellen, maar e-mail en Facebook bestonden nog niet… op een gegeven moment loopt ook een vakantievriendschap op z’n einde.

Ik denk de decennia daarna nog regelmatig aan die mooie vakantie en bijzondere vriendschap met Dominique, maar in de jaren dat Google z’n intrede doet, is de zoekmachine nog niet zo verfijnd dat de zoektermen “Salomé + Dominique” iets prijsgeven over hoe het hem is vergaan.

Fast Forward

Bijna dertig jaar later, als ik voor de zoveelste maal mijn muziekcollectie aan het inventariseren ben, kom ik de twintig singles van Salomé weer tegen. Nog steeds doen mijn zoektermen niets op Google, maar wel vind ik voor het eerst een bio in één van de singles. Die verklapt zijn achternaam en nu weet Google mij te vertellen dat Metz al jaren een zanger herbergt met de naam Dom Colmé. Ik heb beet! Niet lang daarna zijn we weer vrienden. Via Facebook, zoals dat nu gaat.

Dom Colmé

Dom is een begrip in Noord-Frankrijk. Hij heeft al meerdere albums uitgebracht en meer dan 1.500 optredens op zijn naam staan. Vooral op z’n eigen conto, maar – namen doen het goed in de muziekwereld – ook in voorprogramma’s van o.a. Kim Wilde en UB40. We hebben online meteen weer erg leuk contact en ik besef me dat ik iets goed kan maken. Ik was een waardeloze plugger, maar wellicht ben ik een goede booker.

Het toeval wil dat mijn buurman een vriend heeft: Rick Mensink. Rick is drummer/ percussionist (geweest) in o.a. The Prodigal Sons, Sweet Jane en Band/Blaze/Blaas of Glory. Ook is hij o.a. muziekprogrammeur van camping Stortemelk (Vlieland) en van een aantal festivals in Zwolle. Ik had door dit contact zelfs al een flink aantal demotapes gescoord, maar wellicht kon deze ingang in de muziekbusiness mij zelfs wel helpen aan een podium voor mijn Franse vakantievriend. En zowaar. Mede dankzij het netwerk van Rick, staat Dom Colmé drie maal geprogrammeerd in het drukke, culturele Pinksterweekend van Zwolle. Op het Minstrel Festival, Zwolle Unlimited en Draadloos Zwolle.

Zwolle, mei 2017

Mijn respect voor alle regelneven in de showbiz neemt in de weken voorafgaand aan het pinksterweekend alleen maar toe, want er komt flink wat kijken bij het organiseren van een aantal optredens. Er moet een gage worden afgesproken, overnachting geregeld zijn, de rider mag niet voor verrassingen zorgen bij de organisatie en die moet dat ook gaan waarmaken. Er moet een draaiboek komen voor Dom die geen Nederlands spreekt en natuurlijk zal de komst van Dom gepromoot moeten worden.

“Dom Colmé is een vreedzame strijder van het Franse lied. Hij geeft een geheel eigen invulling aan soulmuziek, waarin ook de knallende mestizo van Manu Chao doorklinkt. Energiek en intiem. Dit natuurtalent met jarenlange podiumervaring in Frankrijk houdt van het publiek en het publiek houdt van hem. Nu voor het eerst in Nederland!”

Wat vind je ervan? Niet slecht toch, voor een eerste keer?

Dom is bezig met opnames van z’n nieuwe plaat “Dans Les Cordes” en heeft in de aanloop van de release een mooie video laten maken van de fantastische chanson “Paranthèse Moi”. Dat helpt zeker ook om een goed beeld van hem als artiest neer te zetten.

Ik weet de komst van mijn Franse vakantievriend tot de max te hypen in de Zwolse media, waarbij het helpt dat mijn vrienden Robin en Justin inmiddels blauwvingers zijn. Het kan niet meer stuk!

Zegetocht

Het weekend wordt ook daadwerkelijk een groot succes! Dom is een innemend persoon en alle Zwolse organisatoren zijn enorm gastvrij. Hij kan slapen bij Arjan van Minstrel Music, we eten in het restaurant van Justin en Rick en z’n kameraden ontfermen zich over de muzikant.

Zijn optredens – als soloartiest – slaan aan en als klap op de vuurpijl wint hij zelfs Draadloos: het akoestische concours langs de Zwolse terrassen. Ondanks dat ie z’n manager (ik inmiddels, red) op het hart had gedrukt altijd een versterker te regelen 😉

Doms’ liedjes zijn enorm aanstekelijk en nestelen zich meteen in je hoofd. Het publiek zingt zelfs de Franse teksten mee en geniet van Doms’ innemendheid en energie. Wat gaaf om m’n oude kennis zo als een vis in het water te zien.

Fast Forward naar Cheap Road Movie (2023)

We zijn inmiddels weer zes jaar verder en Dom heeft hard gewerkt aan zijn nieuwe plaat “Cheap Road Movie“. Ik besefte me dat ik Dom nog nooit in Metz had opgezocht en ben in maart daarom naar zijn release party gegaan. De meeste mensen rijden voorbij aan de stad als ze op vakantie gaan naar het zuiden, maar Metz is een verrassend mooie stad, hoor!

De release party was echt hartstikke leuk en het was een drukte van jewelste. Ze hadden l’Aérogare heel mooi aangekleed en drie (!) podia gecreëerd. Het optreden begon op het hoofdpodium met het Dom Colmé Trio: een nieuw ensemble met gitarist Jean-Roche Waro en een hoofdrol voor cellist Sarah Tanguy. In deze samenstelling speelde Dom een zestal nieuwe nummers, die zich natuurlijk wel meteen in mijn hoofd nestelden.

Op het tweede podium speelde Dom twee intieme nummers op de keyboard met hele spaarzame begeleiding van Sarah. De voorstelling eindigde op het derde podium, waar Dom, Jean en een aantal gastmuzikanten zijn oudere nummers speelden, waarvan een aantal luidkeels werd meegezongen. Het was een verrassend divers optreden en enorm leuk om te zien hoeveel pers en mensen waren komen kijken naar m’n Franse vriend.

Dom Colmé Trio naar Nederland

Maar Dom heeft dus een nieuwe plaat uit. En wat wil een muzikant dan doen? Optreden en touren, natuurlijk! En waarom niet weer eens proberen om een Nederlandse doorbraak te forceren?

In 1989 was Nederland nog niet klaar voor Dom; al lag dat aan mijn schamele pluggerskwaliteiten. In 2017 lag Zwolle aan z’n voeten… Gaan we in 2023 Nederland veroveren? Ik heb alvast een nieuwe bio geschreven.

“Naar huis met een glimlach en liedjes die zich blijven rondzingen”. Dat is wat Dom Colmé z’n Franse publiek al dertig jaar toestopt. De muzikale vakman is innemend, energiek en maakt melodieuze muziek op het snijvlak van rhythm & blues (Otis Redding), soul (Ben Harper) en chansons (Charles Aznavour); niet toevallig ook zijn grote voorbeelden. Het is voor het eerst dat Dom met een band naar Nederland komt, nadat hij in 2017 als soloartiest een liedjesfestival in Zwolle won.”

… en de eerste data zijn ook al bekend!

Op zaterdag 9 december treedt het Dom Colmé Trio op bij culinair podium Lewinski in Sneek (tickets). En zondagmiddag 10 december bij de Roodehaan te Westeremden (tickets). Ook dat is een restaurant en muziekpodium voor fijnproevers 😉

Vrijdag 8 december treedt de band op in de zaak waar m’n vriendin werkt: Triumph Motorcycles (tickets voor een vriendenprijs van € 5,-), en daar is ook iedereen welkom.

In alle gevallen treedt Dom meer dan 1,5 uur op in twee verschijningen: als sfeervol Dom Colmé Trio en als energiek rhythm & blues duo. Wees er snel bij, want de ticketverkoop gaat hard!

---