Het is 1971 als Frans Goossens, een twintiger uit Amsterdam, een baantje krijgt in de dan piepjonge Melkweg. Eind jaren ’70 is hij als muziekprogrammeur verantwoordelijk voor het concertaanbod, waaronder ook festivals voor nieuw talent, zoals Hollandse Nieuwe en Provinciepop. Frans is dan al gegrepen door de niet-westerse muziek, die hij vanaf de jaren ’80 een podium geeft in de Melkweg. Op het eigen Milkyway cassettelabel verschijnen vanaf 1982 liveopnames, gemaakt in de Melkweg.
Ik heb eerder een verhaal geschreven over Frans Goossens en de Melkweg: het poppodium, dat in 2020 vijftig jaar bestond. Dit blog is de zesde van vijftien verhalen die Frans zélf geschreven heeft over de cassettereeks, die hij tien jaar lang verzorgde. Ik heb de tekst integraal overgenomen van de Melkweg-site.
Melkweg Cassetteboek
Frans schrijft: “De popmuziek in Nederland was aan zijn tweede jeugd begonnen. In dit pre-digitale tijdperk floreerde ook de muziekcassette. Uiteraard wilde iedereen die een gitaar vasthield in de Melkweg optreden. Om de chaos enigszins te bezweren besloot ik de luisterresultaten van alle demo’s in een groot formaat kasboek bij te gaan houden. Dit Melkweg Cassetteboek bleek vijf jaar later en 1000 demo’s verder een fraai overzicht van en een onthullend kijkje in de Nederpopwereld op te leveren.”
“Ons standaardverzoek van ‘stuur demo, bio en foto’ bracht maar zelden de gewenste helderheid. Het bleef gokken hoe het er live aan toeging. Tussen alle zolderproducties en knutselkiekjes was het letten op kleine details mijn specialiteit geworden om de zeggingskracht van een bandje te beoordelen. Niet zelden bleek echter die talentvolle zangeres van de demo net uit de band gestapt. En was de nieuwe zanger een verschrikking. Dan weer was de band van repertoire gewisseld. Of konden de blazers helaas niet meekomen.”
Krachtige Nederpop
“Nederland kent niet veel muzikale tradities om op terug te vallen. Wij waren goed in tekst en cabaret met muzikale begeleiding. Losgaan puur op de artistieke kracht van Nederpop bleef zeldzaam. Het navolgen van buitenlandse helden was favoriet. Aan enthousiasme bij de hobbybandjes overigens geen gebrek. Met drie acts op een avond viel er gelukkig toch nog vaak te genieten van spannende en verrassende concerten. Uit vier avonden Hollandse Nieuwe in 1983 en 1984 hebben we op deze cassette de beste nummers geselecteerd van tien groepen.
Het is een bonte verzameling geworden. Van de drie ongecompliceerd spelende en zingende Miami Beach Girls tot het theatrale Modern Complex, dat inspiratie vond in het Duitse cabaret van Kurt Weill. Bij Circus of Habits klinkt de spacesound van David Bowie door en Fall Out was ongetwijfeld fan van The Cure. In een onvervalste punkversie gaat Onrust B.V. lekker tekeer met een vurige scheldpartij op alles wat Nederlands is, inclusief het Wilhelmus. In het Haarlemse powerrocktrio Sjako is het talent van stergitarist Wouter Planteijdt onmiskenbaar. Vernoemd naar een Amsterdamse dorpsgek in de Middeleeuwen werd het een van Nederlands meest invloedrijke bands, actief tot op de dag van vandaag!”
Hollandse Nieuwe
Luister hieronder naar de cassette die gemaakt is van de Hollandse Nieuwe avonden, of luister via YouTube, waar je makkelijker langs alle bands en nummers kunt bladeren.
De Milkyway Cassettes van de Melkweg zijn te beluisteren op het YouTube kanaal van Diggin’ Demos. De verzamelde feiten en foto’s van de 15-delige reeks? Die zijn te vinden op Discogs.
Marco van Dalfsen wou archeoloog worden, maar dat liep allemaal wat anders. Lees hier meer over de drijfveren van de schrijver van het verhaal over Frans Goossens en de Melkweg of volg Diggin’ Demos op Facebook.
Heb jij thuis cassettes, die liggen te verstoffen en waar je niets meer mee doet? Of heb je zelf een demo(1) gemaakt? Je kunt ze doneren of verkopen aan het demoarchief. Ik zal ervoor zorgen dat jouw cassettes goed worden bewaard en hun verdiende plekje krijgen in de muziekgeschiedenis.
Frans Gerritsen zegt
Leuk! Modern Complex was een band die in eerste helft van de jaren 80 actief was met progressieve pop geïnspireerd door het cabaret van het interbellum. Afscheidsconcert in 1985. Bezetting: Theo Scholten (zang en gitaar), Tibert van Dijk (Bas), Patrick Richter (drum) en Frans Gerritsen (toetsen), dat ben ik. Reunieconcertjes in 1996 en 2001. We zijn nog steeds vrienden…..dit jaar worden we allen al weer 65. Was zelf muziek al kwijt, dus dank voor het plaatsen van de demo….a trip down memory lane…
Patrick Richter was opnametechnicus in Octopus in tijd en herkent veel van de demo’s als zijnde van zijn hand….